hats.psd
Het schilderij gaat over deze interessante mix van individualiteit en anonimiteit binnen een groep. Als je het van bovenaf bekijkt, zie je een groep mannen met hoeden die samen een soort zee van aardse kleuren vormen. Ze zijn allemaal vrijwel hetzelfde, maar door hun hoeden lijken het net maskers, verbergen ze hun identiteit en creëren ze dit ritme van gelijkheid. Maar dan zie je dat het gezicht van één man zichtbaar is, alleen de bovenkant, door de rand van zijn hoed, en het lijkt alsof hij stiekem rebelleert tegen het feit dat hij erbij moet horen. Het is een subtiele knipoog naar de voortdurende strijd om individualiteit in een wereld die je vaak dwingt om erbij te horen. Ze kijken allemaal in dezelfde richting, in stilte verenigd door een gedeeld doel. Hun collectieve blik suggereert iets ongrijpbaars of universeels, zoals het menselijk verlangen naar verbinding of een doel.De aardse kleuren aarden de scène in de werkelijkheid, zowel fysiek als spiritueel, en laten ons nadenken over de vraag of eenheid identiteit verzwakt of versterkt. Het zet je aan het denken over erbij horen, apart staan en hopen.
